Kościół późnobarokowy usytuowany jest na planie wydłużonego ośmioboku z dwoma dużymi kaplicami. Wewnątrz zwraca uwagę stiukowa dekoracja rokokowa oraz cenne obrazy. Tu również złożono serce Michała Korybuta Wiśniowieckiego. W zakrystii na sklepieniu znajdują się malowidła M. A. Palloniego z drugiej połowy XVII wieku. Pozostałe zabudowania klasztorne, jakie możemy zobaczyć to: refektarz, infirmeria, dom gościnny i trzynaście domków pustelniczych.
Od białego koloru habitów zakonników pochodzi nazwa gminy Bielany. Zgodnie z regułą Kamedułów pustelnie zawsze położone były pośród lasów, a otaczająca przyroda była przez nich traktowana ze szczególną troską. Z biegiem lat liczba Kamedułów stopniowo malała. Ostatni z nich umarł w 1910 roku.
Tuż obok wschodniej ściany kościoła Stanisław Staszic ma swój grobowiec. On sam w testamencie zdecydował o takiej właśnie lokalizacji i to dzięki niemu Klasztor Kamedułów stoi właśnie w tym miejscu. Stanisław Staszic często bywał w Lesie Bielańskim i prowadził obserwacje geologiczne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz